بررسی آلایندگی زیست محیطی صنایع کشور با استفاده از رویکرد داده- ستانده (مورد خاصِ دی اکسید کربن)

الگوهای کنونی تولید و مصرف انرژی به شدت بر سوزاندن سوخت های فسیلی متکی است. تمامی کالاها و خدمات تولید شده در یک اقتصاد، به طور مستقیم و غیرمستقیم با مصرف انرژی و نیز انتشار آلاینده‌هایی همچون دی اکسید کربن (که عامل اصلی اثر گلخانه‌ای و تغییرات اقلیمی شناخته شده است) مربوط می‌باشند. به طور کلی میزان انتشار CO2 به عواملی از قبیلِ شدت CO2، شدت انرژی پیوند تولید- فن‌آوری، روابط متقابل میان بخش های اقتصاد، و ساختار و سطح تقاضای نهایی برای کالاهای بخش های مختلف، وابسته است. هدف کلی این تحقیق عبارت است از شناسایی روابط متقابل میان سطح فعالیت های تولیدی بخش های صنعتی کشور در یک مقطع زمانی مشخص (سال 1380)، مصرف و شدت مصرف انرژی توسط این فعالیت ها  و آثار زیست-محیطی مترتب بر آن که به طور مشخص در میزان انتشار گاز کربنیک (CO2) منتشر شده توسط هر رشته فعالیت مشخص دنبال می‌شود. به همین منظور با استفاده از رهیافت داده‌‌ ـ ستانده، که به دلیل ویژگی های روش‌شناختیِ خود ابزاری مفید برای تحلیل روابط مستقیم و غیر مستقیم میان رشته فعالیت های اقتصادی در مقیاس کلان به شمار می‌رود، مبادرت به طراحی مدلی شده است که ضمن محاسبة بردار‌های شدت انرژی و شدت دی اکسید کربنِ رشته فعالیت های صنعتی اقتصاد، این امکان را فراهم می آورد تا بتوان آلایندگی رشته ‌فعالیت ها را بر اساس عوامل یاد شده تحلیل کرد و نتایج به دست آمده را در سیاست گذاری های صنایع کشور از حیث انتخاب فن تولید مناسب، جایگزینی یا اصلاح فن‌آوری های فرسوده و کهنة تبدیلِ انرژی و همین طور در خودِ بخش انرژی مورد استفاده قرار داد. افزون بر این، نتایج حاصــل مشخص می کند که در چه بخش هایی می توان با استفاده از قیمت گــذاری، مالیات ستــانی و دیگر سیاست های مناسب، تقاضای نهایی و از این رهگذر آلودگی هوا توسط دی اکسیدکربن را کنترل کرد.